داروخانه و تاریخچه آن در ایران

 داروخانه و تاریخچه آن در ایران

دواخانه نظامی که کهن‌ترین داروخانه ایران است در حدود سال‌های ۱۲۳۹-۱۲۳۳ خورشیدی توسط ارتش ایران طی حراجی که در اتریش انجام شده بود خریداری گردید و تصدی آن به هادی خان سرتیپ سپرده شد. تمامی تجهیزات و لوازم دواخانه از اتریش خریداری شده و وارد ایران شده بود. این داروخانه در خیابان امیرکبیر (چراغ برق سابق) بود.
حدود ۳۰ سال بعد، پس از درگذشت هادی خان، خواهرزاده وی عبدالحسین خان نظامی که تحصیلات خود را در رشته داروسازی در دارالفنون به پایان رسانده بودمسئولیت داروخانه را بر عهده گرفت.
در سال ۱۳۶۷ دواخانه نظامی پس از درگذشت عبدالحسین خان نظامی تعطیل شد. دکتر امیرهوشنگ نظامی آخرین وارث این داروخانه بود که پس از درگذشت وی، این داروخانه در سال ۱۳۷۱ به دانشکده داروسازی دانشگاه تهران منتقل شد.



بازسازی در موزه

در سال ۱۳۸۱ با تلاش و پیگیری دکتر زرین‌دخت شرقی، همسر امیرهوشنگ نظامی، این داروخانه همراه با تجهیزات و با تمامی اسناد و مدارک، عکس‌ها، نامه‌ها و تجهیزات ساخت قرص و حب کلیشه‌های بروشورمربوطه به موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران اهدا شد و با استفاده از عکس‌های قدیمی و قطعات به‌جای‌مانده و هزینه شخصی زرین‌دخت شرقی به صورت اصلی خود بازسازی شد.

این داروخانه پس از بازسازی در ۱۲ شهریور ۱۳۸۲ در محل موزه علوم پزشکی دانشگاه تهران افتتاح گردید.